Όταν η ψυχή σου, είναι γεμάτη με ένα σωρό άσχημα πράγματα, πως περιμένεις να την βγάλεις καθαρή; Πως περιμένεις να κάνεις σχέσεις, πως περιμένεις να χαρείς, πως περιμένεις να αντέξεις τις δυσκολίες της κάθε ημέρας;
Σε ένα βαρέλι γεμάτο μέχρι πάνω με ακαθαρσίες, δεν υπάρχει χώρος για τίποτα πολύτιμο. Μα και αν αδειάσει καμμιά ακρούλα, οι ακαθαρσίες θα μολύνουν οτιδήποτε μέσα στο βαρέλι μπει.
Έτσι και στους ανθρώπους. Σε σένα, σε μένα, σε όλους…
Αν αφήνεις θυμό, οργή, μίσος, ζήλεια, απελπισία, τεμπελιά να φωλιάζουν στη ψυχή σου, πως περιμένεις οτιδήποτε καλό να μπορέσει με όλα αυτά μέσα σου να συνυπάρξει; Αν κατακρίνεις μέρα νύχτα, αν γκρινιάζεις για τα πάντα, αν η ικανοποίηση του εαυτούλη σου, έχει γίνει αυτοσκοπός, αν τα πάθη σου, έχουν γίνει ο θεός σου, τι περιμένεις; Περιμένεις να χαρείς; Περιμένεις να αγαπήσεις; Περιμένεις να μπορέσεις να ερωτευτείς; Περιμένεις να τα βγάλεις πέρα με θάρρος και ανδρεία;
Πρόσεξε. Κανείς δεν είναι τέλειος. Όλοι με πάθη πολεμάμε. Ναι.
Άλλο πράμα όμως, να τα θεοποιείς, να τα θρέφεις, να τα καλωσορίζεις μέσα σου, και άλλο το να είσαι σε έναν πόλεμο διαρκή, μαζί τους.
Ένα βαρέλι γεμάτο ακαθαρσίες ώρες-ώρες η ψυχή. Φρόντιζε κάθε μέρα το βαρέλι σου, όσο μπορείς να το καθαρίζεις.
Ελευθεριάδης Γ. Ελευθέριος
Ψυχολόγος M.Sc.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου