Ας σου πει και μια κουβέντα παραπάνω. Ας υπάρξουν και μια-δυο φορές, που δεν θα αφουγκραστεί τα θέλω, τις ανάγκες σου. Ας υπάρξουν και φορές, που από τους δυο σας, εσύ θα είσαι ο αδικημένος.
Εσύ δεν τον διάλεξες; Εσύ δεν λες πως τον αγαπάς; Εσύ δεν επέλεξες να πορευθείς μαζί του;
Δεν είναι άνθρωπος και ο άλλος; Δεν έχει πάθη; Δεν κάνει λάθη; Δεν έχει αδυναμίες;
Δεν έχει και αυτός κακές στιγμές;
Μήπως νομίζεις πως εσύ, στη σχέση σας, αψεγάδιαστος, αλάνθαστος πως είσαι;
Που είναι η υπομονή σου; Που είναι η μακροθυμία σου; Που είναι η καρτερικότητά σου;
Που είναι η αγάπη σου;
Μόνο για τα εύκολα; Μόνο για τις καλές στιγμές; Μόνο για τα γλέντια και τα πανηγύρια;
Θέλει αγώνα μια σχέση, για να μείνει ζωντανή και να ανθίσει.
‘’Το ξέρω’’, μου απαντάς.
Ναι. Το ξέρεις. Τι κάνεις όμως για αυτό; Ανέχεσαι τον άλλον; Τον δικαιολογείς; Τον συγχωρείς;
Πως τολμάς να λες πως αγαπάς, όταν δεν σηκώνεις μύγα στο σπαθί σου. Όταν αρπάζεσαι με το παραμικρό. Όταν έτοιμος είσαι ‘’να του την πεις’’ σε κάθε ευκαιρία.
Ας σου πει και μια κουβέντα παραπάνω λοιπόν… Δεν πειράζει. Έτσι είναι οι σχέσεις.
Αλλιώς άστο. Παράτα τα. Πορεύσου μόνος.
Μην αναρωτιέσαι όμως μετά, ποιος φταίει για την μοναξιά σου.
Ελευθεριάδης Γ. Ελευθέριος
Ψυχολόγος M.Sc.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου