Η ανέγερση του ανακτόρου άρχισε στα τέλη του 3ου αιώνα και συνεχίστηκε έως τις αρχές του 4ου αιώνα μ.Χ. Σήμερα ελάχιστα είναι τα ορατά σημεία του μνημείου, καθώς τα περισσότερα τμήματα είναι θαμμένα κάτω από τις πολυκατοικίες της πλατείας Ναυαρίνου και της οδού Δημητρίου Γούναρη.
Τα εμφανή τμήματα του εντυπωσιακού συγκροτήματος, που άντεξαν μέσα στο χρόνο και τις ανθρώπινες παρεμβάσεις, είναι μόνο η Αψίδα του Γαλέριου – η γνωστή Καμάρα – και η Ροτόντα.
Η αποκατάσταση και ανάδειξη των ερειπίων του ρωμαϊκού ανακτόρου, έγινε την περίοδο 1994 – 2006, με χρηματοδότηση του Υπουργείου Πολιτισμού και της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Για το εξαιρετικό αυτό έργο, ο αρχαιολογικός χώρος της πλατείας Ναυαρίνου, βραβεύτηκε το 2008, από την Ευρωπαϊκή Ένωση.
Είναι προφανές ότι πολλά χάθηκαν, αλλά όσα συντηρήθηκαν σήμερα αποτελούν στολίδι της πόλης.
Μέσα από αυτό το πρίσμα η ψηφιακή αναπαράσταση της ρωμαϊκής Θεσσαλονίκης και η σύγκρισή της με τη σημερινή πόλη έχει ενδιαφέρον. Αυτό πέτυχε ο γραφίστας Βλαδίμηρος Νεφίδης με το εγχείρημά του.
Το ανάκτορο, ήταν ένα επιβλητικό κτιριακό συγκρότημα, με δυο ορόφους, που αναπτύσσονταν γύρω από μεγάλη ανοιχτή ανοιχτή αυλή, ένα σημερινό αίθριο ουσιαστικά, με περιστύλιο.
Το σύνθετο συγκρότημα, που χωριζόταν με μεγάλους διαδρόμους, διέθετε χώρους για τον αυτοκράτορα, την ανακτορική φρουρά και τα δικαστήρια.
Στη ανατολική πλευρά, υπήρχε διώροφη στοά, ενώ σε πολλά σημεία βρέθηκαν κρήνες (βρύσες).
Η κύρια είσοδος του μεγαλοπρεπούς ανακτόρου, ήταν στη νότια πλευρά, που οδηγούσε στη λεγόμενη «Εκκλησιαστική Σκάλα», στο αρχαιότερο λιμάνι της Θεσσαλονίκης.
Δείτε την εντυπωσιακή απεικόνιση του ανακτορικού συγκροτήματος του Γαλέριου, που δημιούργησε με τη βοήθεια της τεχνολογίας ο γραφίστας Βλαδίμηρος Νεφίδης.
Κομμάτια του χθες και του σήμερα ενωμένα, δημιουργούν μια ολοκληρωμένη εικόνα του μνημείου για τον κόσμο που το γνώρισε αποσπασματικά μέσα από καλοδιατηρημένα ανασκαφικά ευρήματα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου