Εάν λοιπόν δεν είμαστε μέλος της Ευρωζώνης σήμερα (το παρελθόν έχει περάσει και δεν επιστρέφει), η Ελλάδα θα έμοιαζε κυριολεκτικά με βομβαρδισμένο τοπίο, οι Έλληνες θα είχαν εντελώς εξαθλιωθεί και η κυβέρνηση θα παρακαλούσε γονατιστή το ΔΝΤ για δάνεια, χωρίς τη δυνατότητα καμίας διαπραγμάτευσης.
Ανεξάρτητα τώρα από αυτή τη διαπίστωση που μπορεί κανείς πολύ εύκολα να ελέγξει, ερευνώντας προηγούμενες περιπτώσεις άλλων χρεοκοπημένων χωρών, το ΔΝΤ τάσσεται παραδόξως εναντίον των περαιτέρω προγραμμάτων λιτότητας για τη χώρα μας. Αντί αυτών προτείνει, σύμφωνα με το Reuters (πηγή), τη δημιουργία ενός σύγχρονου ασφαλιστικού συστήματος που θα χρηματοδοτείται από τον επανασχεδιασμό του φορολογικού, καθώς επίσης του συνταξιοδοτικού συστήματος.
Στο άρθρο που δημοσίευσαν τα δύο στελέχη του θεώρησαν επί πλέον λανθασμένα τα πρωτογενή πλεονάσματα ύψους 3,5% που απαιτεί η Γερμανία από το 2018 και μετά για 10 χρόνια, ισχυριζόμενα πως αρκεί το 1,5%. Διαφορετικά η ανάπτυξη θα εμποδιζόταν ξανά, πριν ακόμη ξεκινήσει, ενώ η διεθνής εμπειρία έχει αποδείξει πως τόσο μεγάλα πλεονάσματα δεν διατηρούνται για πολύ.
Το ΔΝΤ δεν δέχεται επίσης τη θέση της Γερμανίας, σύμφωνα με την οποία δεν απαιτείται διαγραφή του δημοσίου χρέους, αλλά μόνο διαρθρωτικές αλλαγές. Όπως πολύ σωστά αναφέρει, «η υπερχρέωση της Ελλάδας είναι μη βιώσιμη, ενώ κανένα πακέτο διαρθρωτικών αλλαγών, όσο μεγάλο και αν είναι, δεν θα καταστήσει βιώσιμο το χρέος της χωρίς μία γενναία διαγραφή του».
Όπως συνεχίζει, αντί η Ελλάδα να μειώσει ακόμη περισσότερο τις δημόσιες επενδύσεις, τις δαπάνες του δημοσίου, καθώς επίσης του συστήματος υγείας, θα έπρεπε να αναδομήσει το φορολογικό της σύστημα. Η αιτία είναι πως πάνω από το 50% των νοικοκυριών δεν πληρώνει καθόλου άμεσους φόρους εξαιτίας του υψηλού αφορολόγητου ορίου, όταν ο μέσος όρος στην Ευρωζώνη είναι μόλις 8%.
Εκτός αυτού το ΔΝΤ ισχυρίζεται πως το συνταξιοδοτικό σύστημα της Ελλάδας είναι πολύ γενναιόδωρο, αφού το 11% του ΑΕΠ δαπανάται για συντάξεις έναντι 2,25% μέσον όρο στις υπόλοιπες χώρες της Ευρωζώνης. Εννοεί κυρίως τις μεγάλες συντάξεις που αυξάνουν το μέσον όρο, ενώ τονίζει πως, σε αντίθεση με τις άλλες χώρες του ευρώ, τα επιδόματα ανεργίας, καθώς επίσης κοινωνικής βοήθειας, είναι σχεδόν ανύπαρκτα.
Ως εκ τούτου εκφράζει την άποψη πως πρέπει να θεσμοθετηθούν τέτοιου είδους επιδόματα, αφού είναι απαραίτητα ως κοινωνικό δίχτυ σε μία σύγχρονη οικονομία της ελεύθερης αγοράς, ενώ η μη ύπαρξη τους εμποδίζει την απαιτούμενη ευελιξία της αγοράς εργασίας.
Συμπερασματικά λοιπόν προτείνει πολύ θετικά πράγματα για την Ελλάδα, ειδικά όσον αφορά τη διαγραφή χρέους και το πρωτογενές πλεόνασμα, τα οποία έχουν βέβαια σημαντικό κόστος, όπως στο αφορολόγητο όριο και στις μεγάλες συντάξεις.
Αντί όμως να ζυγίσουν τις απρόσμενες προτάσεις του ορισμένα ελληνικά κόμματα (αν τις μετέφερε σωστά το Reuters και αν πράγματι τις πιστεύει το ΔΝΤ, αφού ποτέ δεν το εμπιστεύθηκα), τονίζουν μόνο την αρνητική τους πλευρά δημαγωγώντας. Λογικά επομένως δεν μπορεί παρά να αναρωτηθεί κανείς εάν ξέρουμε τι θέλουμε, στα πλαίσια του εφικτού φυσικά, όταν τασσόμαστε με το μέρος της Γερμανίας και με τα τεράστια πλεονάσματα που απαιτεί χωρίς καμία υποχώρηση στο θέμα του χρέους!
Προσποιούμαστε επίσης πως δεν καταλαβαίνουμε ότι, η Γερμανία δεν έχει στόχο τη μείωση του χρέους μας μέσω των πλεονασμάτων (άλλωστε θα φτάνουν μόνο για την πληρωμή των τόκων), αλλά μέσω της λεηλασίας της δημόσιας περιουσίας μας. Για το λόγο αυτό μας υποχρέωσε να δημιουργήσουμε το Υπερταμείο, ενώ μέσω των τραπεζών θα λεηλατηθεί επίσης η ιδιωτική περιουσία, έτσι ώστε να καλυφθεί το ιδιωτικό χρέος.
Κλείνοντας, εάν νομίζουμε πως συμπεριφερόμενοι εχθρικά απέναντι σε όλους, ακόμη και όταν οι προτάσεις τους είναι σε μεγάλο βαθμό και απρόσμενα υπέρ μας, θα έχουμε καλύτερα αποτελέσματα στην κατάσταση που έχουμε πια φτάσει, κάνουμε ένα τεράστιο λάθος. Δυστυχώς, το λάθος αυτό δεν θα το πληρώσουμε εμείς αλλά τα παιδιά μας, κάτι που είναι εντελώς ανεύθυνο εκ μέρους μας.
http://thesecretrealtruth.blogspot.com
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου