Υπολογίζεται ότι ένας στους τρεις ανθρώπους άνω των 20 ετών πάσχουν από προδιαβήτη, δηλαδή έχουν επίπεδα σακχάρου πάνω από το φυσιολογικό αλλά όχι τόσο υψηλά ώστε να θεωρηθεί ότι πάσχουν από διαβήτη.
Στο 70% των περιπτώσεων ο προδιαβήτης εξελίσσεται σε σακχαρώδη διαβήτη.
Οι φυσιολογικές τιμές σακχάρου κυμαίνονται το πρωί όταν είμαστε νηστικοί από 70 έως 100 mg/dl.
Κάποιος που έχει τιμές από 101 έως 125 mg/dl, βρίσκεται στο στάδιο του προδιαβήτη, ενώ σε περίπτωση διαβήτη η τιμή της γλυκόζης νηστείας είναι πάνω από 126 mg/dl.
Κάποιος που έχει τιμές από 101 έως 125 mg/dl, βρίσκεται στο στάδιο του προδιαβήτη, ενώ σε περίπτωση διαβήτη η τιμή της γλυκόζης νηστείας είναι πάνω από 126 mg/dl.
Πώς μπορεί κάποιος να αποτρέψει την εμφάνιση διαβήτη;
Εκτός από την υιοθέτηση υγιεινής διατροφής, πρέπει σύμφωνα με τους επιστήμονες να κάνει καθημερινό περίπατο με γρήγορο βήμα.
Η μελέτη βασίστηκε σε 150 εθελοντές με προδιαβήτη, οι οποίοι χωρίστηκαν τυχαία σε τέσσερις ομάδες.
Εκτός από την υιοθέτηση υγιεινής διατροφής, πρέπει σύμφωνα με τους επιστήμονες να κάνει καθημερινό περίπατο με γρήγορο βήμα.
Η μελέτη βασίστηκε σε 150 εθελοντές με προδιαβήτη, οι οποίοι χωρίστηκαν τυχαία σε τέσσερις ομάδες.
Η πρώτη ακολούθησε ένα κλασικό πρόγραμμα πρόληψης του διαβήτη, το οποίο απαιτεί μείωση των ημερήσιων θερμίδων, διατροφή μειωμένων λιπαρών και μέτριας έντασης άσκηση που αντιστοιχεί σε 12 χιλιόμετρα περπάτημα την εβδομάδα.
Οι άλλες τρεις ομάδες γυμνάστηκαν μόνο, αλλά με διαφορετικές εντάσεις: με μέτρια ένταση (περπάτημα 12 χιλιόμετρα την εβδομάδα), με μέτρια ένταση αλλά επί περισσότερη ώρα κάθε μέρα (περπάτημα 18,4 χιλιόμετρα την εβδομάδα) και η τρίτη με υψηλή ένταση (τζόκινγκ 18,4 χιλιόμετρα την εβδομάδα).
Οι άλλες τρεις ομάδες γυμνάστηκαν μόνο, αλλά με διαφορετικές εντάσεις: με μέτρια ένταση (περπάτημα 12 χιλιόμετρα την εβδομάδα), με μέτρια ένταση αλλά επί περισσότερη ώρα κάθε μέρα (περπάτημα 18,4 χιλιόμετρα την εβδομάδα) και η τρίτη με υψηλή ένταση (τζόκινγκ 18,4 χιλιόμετρα την εβδομάδα).
Οι εθελοντές κάθε ομάδας ακολούθησαν το πρόγραμμα που τους είχε ανατεθεί επί 6 μήνες.
Την μεγαλύτερη βελτίωση στα επίπεδα σακχάρου στο αίμα τους είχαν οι εθελοντές που συνδύασαν άσκηση και προσεγμένη διατροφή: παρουσίασαν βελτίωση κατά 9% στην αντοχή στην γλυκόζη, που αποτελεί ένδειξη του πόσο γρήγορα επεξεργάζεται ο οργανισμός τους υδατάνθρακες και προγνωστικό δείκτη για την εξέλιξη του προδιαβήτη σε διαβήτη.
Από τις ομάδες που μόνον γυμνάζονταν, την μεγαλύτερη βελτίωση (κατά 7%) στην αντοχή στη γλυκόζη είχαν οι εθελοντές που περπατούσαν κάθε εβδομάδα 18,4 χιλιόμετρα. Όσοι περπατούσαν 12 χιλιόμετρα είχαν βελτίωση κατά 5%, ενώ όσοι έκαναν τζόκινγκ είχαν βελτίωση μόνο κατά 2%.
Την μεγαλύτερη βελτίωση στα επίπεδα σακχάρου στο αίμα τους είχαν οι εθελοντές που συνδύασαν άσκηση και προσεγμένη διατροφή: παρουσίασαν βελτίωση κατά 9% στην αντοχή στην γλυκόζη, που αποτελεί ένδειξη του πόσο γρήγορα επεξεργάζεται ο οργανισμός τους υδατάνθρακες και προγνωστικό δείκτη για την εξέλιξη του προδιαβήτη σε διαβήτη.
Από τις ομάδες που μόνον γυμνάζονταν, την μεγαλύτερη βελτίωση (κατά 7%) στην αντοχή στη γλυκόζη είχαν οι εθελοντές που περπατούσαν κάθε εβδομάδα 18,4 χιλιόμετρα. Όσοι περπατούσαν 12 χιλιόμετρα είχαν βελτίωση κατά 5%, ενώ όσοι έκαναν τζόκινγκ είχαν βελτίωση μόνο κατά 2%.
«Ξέρουμε πόσο σημαντικό είναι για τα άτομα με προδιαβήτη να βελτιώνουν την διατροφή και το επίπεδο της φυσικής δραστηριότητάς τους, αλλά είναι δύσκολο να τους πείσουμε να κάνουν και τα δύο», δήλωσε ο επικεφαλής ερευνητής δρ Γουϊλιαμ Κράους, καθηγητής Ιατρικής στον Τομέα Καρδιολογίας της Ιατρικής Σχολής του Πανεπιστημίου Ντιουκ.
«Έτσι θελήσαμε να ελέγξουμε πόσο βοηθά η μία από αυτές τις παραμέτρους μεμονωμένα, καθώς και ποια ένταση ασκήσεως είναι καλύτερη για τη ρύθμιση του μεταβολισμού σε άτομα με πολλές πιθανότητες εκδήλωσης διαβήτη. Αυτό που είδαμε είναι ότι το καθημερινό περπάτημα με γρήγορο βήμα είναι σχεδόν εξίσου σημαντικό με τον συνδυασμό της άσκησης με δίαιτα, και αυτό είναι ιδιαίτερα ενθαρρυντικό διότι όλοι μπορούν να περπατήσουν».
Η έρευνα δημοσιεύεται στην επιθεώρηση «Diabetologia».
Η έρευνα δημοσιεύεται στην επιθεώρηση «Diabetologia».
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου