Μια φορά κι έναν καιρό, ήταν
δύο καλόγριες. Η μία λεγόταν Αδελφή Μαθηματικά (ΑΜ) και η άλλη Αδελφή
Λογική(ΑΛ).
Ένα
βράδυ κι ενώ σουρούπωνε, ήταν και οι δύο ακόμα μακριά από το μοναστήρι. Τότε
ξεκινάει ο εξής διάλογος:
ΑΜ: Προσέξατε
τον άνδρα που μας ακολουθεί εδώ και 34,2 λεπτά; Αναρωτιέμαι τι μας θέλει…
ΑΛ: Είναι
λογικό, θέλει να μας βιάσει.
ΑM: Ωχ όχι!
Στην απόσταση που βρίσκεται θα μας προφτάσει σε λιγότερο από 15 λεπτά. Τι
μπορούμε να κάνουμε;
ΑΛ: Το μόνο
λογικό είναι να βαδίσουμε πιο γρήγορα.
Άρχισαν
να περπατάνε πιό γρήγορα αλλά η Αδελφή Μαθηματικά λέει:
ΑΜ: Δεν
καταφέραμε τίποτα.
ΑΛ: Φυσικά
και δεν καταφέραμε τίποτα. Ο άνδρας έκανε ό,τι πιό λογικό μπορούσε. Ανέπτυξε
ταχύτητα ο ίδιος.
ΑΜ: Τότε τι
κάνουμε; Σε ένα λεπτό θα μας έχει φτάσει.
ΑΛ: Το μόνο
λογικό είναι να χωριστούμε. Εσείς από δω κι εγώ από εκεί. Έτσι δεν θα μπορεί να
ακολουθήσει και τις δύο.
Ο
άνδρας διαλέγει να ακολουθήσει την ΑΛ. Η Αδελφή Μαθηματικά φτάνει στο μοναστήρι
κι αρχίζει να ανησυχεί για την Αδελφή Λογική που δεν έχει φτάσει ακόμα. Όταν
φτάνει επιτέλους η Αδελφή Λογική, την πλησιάζει η Αδελφή Μαθηματικά και της
λέει:
ΑΜ: Αδελφή
Λογική! Δόξα τω Θεώ, φτάσατε! Πείτε μου τι συνέβη!
ΑΛ: Συνέβη
ότι πιο λογικό. Ο άνδρας δεν μπορούσε να μας ακολουθήσει και τις δύο και
διάλεξε εμένα.
ΑM: Ναι,
ναι! Αλλά έπειτα;
ΑΛ: Συνέβη
ό,τι πιό λογικό. Άρχισα να τρέχω όσο μπορούσα πιο γρήγορα, και ο άνδρας έκανε
το ίδιο.
ΑM: Και;
ΑΛ: Συνέβη
ότι πιο λογικό. Με πρόφτασε.
ΑM: Ωχ Θεέ
μου! Και τι κάνατε;
ΑΛ: Ό,τι
ήταν λογικό να κάνω. Σήκωσα τη ρόμπα μου.
ΑM: Ωχ
αδελφή! Κι ο άνδρας τι έκανε;
ΑΛ: Ό,τι
ήταν λογικό, κατέβασε το παντελόνι του.
ΑM: Ωχ όχι!
Τι έγινε έπειτα;
ΑΛ: Λογικό
δεν είναι, αδελφή; Μία καλόγρια με τη ρόμπα σηκωμένη τρέχει πιο γρήγορα από
έναν άνδρα με κατεβασμένα παντελόνια.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου