Σάββατο 10 Οκτωβρίου 2015

Μαγεία: Βόλτα στις πανέμορφες στοές της Θεσσαλονίκης !!

Αν και στη γενικά ηλιόλουστη χώρα μας το
«είδος» έπαψε να ευδοκιμεί, οι στοές της Θεσσαλονίκης, καθεμιά με την ιστορία και την αρχιτεκτονική της, συνεχίζουν να μεταλλάσσονται, να υποδέχονται νέα στέκια και να διεκδικούν το δικό τους μερίδιο από τη ζωή της πόλης ..

Aλλες πολύβουες, άλλες μελαγχολικές, αρχιτεκτονικά ιστορικές και συνάμα μοντέρνες, οι εμπορικές στοές της Θεσσαλονίκης είναι οι λιγότερο καλά φωτισμένες πολεοδομικές «αρτηρίες» που κρατούν την πόλη ζωντανή. Για πολλές δεκαετίες, ήταν τα πλέον ζωντανά εμπορικά και οικονομικά κύτταρα του κέντρου της πόλης. Τα χρόνια που ακολούθησαν, κάποιες άλλαξαν χρήση φιλοξενώντας καλοστημένες επιχειρήσεις νυχτερινής διασκέδασης. Αρκετές χτυπήθηκαν πρόσφατα από την κρίση, μαράζωσαν, όμως φαίνεται να ανακάμπτουν. Αυτές είναι ορισμένες από τις πιο εμβληματικές εμπορικές στοές στη Θεσσαλονίκη, που συνεχίζουν έως σήμερα την κρυφή αστική αφήγηση.

ΣΤΟΑ ΒΥΖΑΝΤΙΟ

Aρχίζουμε τον περίπατο από τη Στοά Βυζάντιο, με είσοδο από την οδό Βαλαωρίτου, στο ύψος της Ι. Δραγούμη. Οσο διαρκεί ο χειμώνας, η είσοδος καλύπτεται με ένα βαρύ υφασμάτινο παραπέτασμα. Εως πρόσφατα υπήρχε και δεύτερη δίοδος προς τη στοά από την οδό Εγνατία, στο τέλος του κτιρίου που στεγάζει το Τμήμα Δημοσιογραφίας και ΜΜΕ του ΑΠΘ, η οποία ωστόσο έκλεισε. Πρόκειται για μία από τις πιο μικρές, πλην όμως ιδιαίτερα γραφικές εμπορικές στοές της πόλης. Σε αντίθεση με τα δεκάδες καταστήματα υφασμάτων και λευκών ειδών που άνθησαν στην περιοχή ήδη από τη δεκαετία του ’60, στη Στοά Βυζάντιο διαχρονικά λειτουργούσαν ωρολογοποιεία και μαγαζάκια που πωλούσαν μπρασελέ και μπαταρίες για ρολόγια χειρός. Σήμερα, μόνο ένα τέτοιο κατάστημα συνεχίζει να λειτουργεί, και αυτό είναι σχετικά σύγχρονο, αφού άνοιξε γύρω στο 1990. Αντίθετα, χαρακτήρα στη στοά δίνει το καφέ-μπαρ και μπιστρό Coq Au Zen (Βαλαωρίτου 37, Τ/2310-520.119), το οποίο καταλαμβάνει το μεγαλύτερο μέρος της. Εως τις 20.00 μπορείτε να δοκιμάσετε σαλάτες και κυρίως πιάτα, συνοδεία κρασιού. Μην εκπλαγείτε αν κάποιο βράδυ πετύχετε την παρουσίαση ενός μονόπρακτου, με θεατρική «πλατεία» το μωσαϊκό της στοάς και θεατές του θαμώνες του καταστήματος.

ΣΤΟΑ ΕΜΠΟΡΩΝ

Περνώντας στην επάνω πλευρά της Εγνατίας, στον αριθμό 45, βρίσκεται η Στοά Εμπόρων. Μην μπερδευτείτε αν διαβάσετε τη φωτεινή επιγραφή στην είσοδο που γράφει «Φίλτρα Νερού», τόσο χαρακτηριστική ώστε πολλοί Θεσσαλονικείς αποκαλούν τη στοά του «Νερού». Τα τελευταία χρόνια έχει μεταμορφωθεί σε έναν από τους πιο δημιουργικούς και καλοσχεδιασμένους χώρους στη Θεσσαλονίκη. Με σημείο αναφοράς το μπαρ Bord de l’ eau -στα γαλλικά σημαίνει «Ακρη του Νερού» (Εγνατία 45, Τ/2310-520.911, www.bdl.gr)- μια ομάδα ανήσυχων νέων έστησε έναν άψογο αισθητικά και μοντέρνο επιχειρηματικά πυρήνα καταστημάτων, τα οποία άλλαξαν εξ ολοκλήρου τη φυσιογνωμία της Στοάς Εμπόρων. Ετσι, δίπλα στο μπαρ λειτουργεί ο ομώνυμος εκθεσιακός χώρος-εργαστήριο χειροποίητων κοσμημάτων και επίπλων, ενώ ακριβώς απέναντι λειτουργεί ένα φωτογραφείο και ένα ατελιέ γραφιστικής, επιχειρήσεις ομοιόμορφα σχεδιασμένες. Στους ξύλινους πάγκους στο βάθος της στοάς, τα μεσημέρια θα συναντήσετε νέους να τσεκάρουν ηλεκτρονικά μηνύματα και προθεσμίες στο λάπτοπ. Δοκιμάστε καινούργια κοκτέιλ στο μπαρ, περιηγηθείτε στην έκθεση χειροποίητων αντικειμένων και δείτε στην πράξη πώς μια εμπορική στοά που στέγαζε τις προηγούμενες δεκαετίες άχρωμα μαγαζιά και λογιστικές υπηρεσίες θυμίζει σήμερα υψηλής αισθητικής σημείο συνάντησης του Βερολίνου.

ΣΤΟΑ ΜΑΛΑΚΟΠΗΣ


Ενα από τα πλέον αντιπροσωπευτικά κτίρια της οικονομικής και εμπορικής ανάπτυξης των αρχών του 20ού αιώνα είναι το παλιό κτίριο της Τράπεζας Θεσσαλονίκης, γνωστό σήμερα ως Στοά Μαλακοπής, κάτω από την οδό Βαλαωρίτου. Χτίστηκε το 1906 από τον αρχιτέκτονα Βιταλιάνο Ποζέλι στον κήπο του παλιού αρχοντικού της ιταλοεβραϊκής οικογένειας Αλλατίνι, ειδικά για να στεγάσει την τράπεζα. Μεγάλες τράπεζες και χρηματιστηριακά γραφεία λειτουργούσαν εκείνη την περίοδο στα γύρω στενά, τα οποία ήκμαζαν χάρη στη μεγάλη εμπορική κίνηση των Βαλκανίων και την εβραϊκή παροικία. Μετά τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο, η στοά παρέμεινε οικονομικό κύτταρο του κέντρου, ωστόσο οι δραστηριότητες αφορούσαν πλέον εμπορικά καταστήματα λευκών ειδών και βιοτεχνίες έτοιμων ενδυμάτων. Τα τελευταία χρόνια, η περιοχή γύρω από τη Στοά Μαλακοπής μετεξελίχθηκε στο πιο πολύβουο σημείο διασκέδασης της πόλης, αρχικά πάντως άναρχα ανεπτυγμένο. Το πρώτο κατάστημα, που σήμερα λειτουργεί εντός της στοάς, ήταν η μπιραρία Gambrinus (Συγγρού 7, Τ/2310-512.876). Δοκιμάστε τσέχικες μπίρες και βγαίνοντας στρέψτε το κεφάλι στο αέτωμα της στοάς, πάνω από την είσοδο, όπου οι δείκτες του ρολογιού είναι σταματημένοι στις 11 και 7 λεπτά, τη νυχτερινή ώρα του μεγάλου σεισμού στη Θεσσαλονίκη, το 1978.

ΣΤΟΑ ΟΛΥΜΠΙΟΥ

Βουτώντας προς την καρδιά του αστικού ιστού, θα μεταφερθούμε στην οδό Λέοντος Σοφού. Αφού προσπεράσουμε το εμβληματικό Κρατικό Ωδείο Θεσσαλονίκης, θα φτάσουμε στον αριθμό 20 του δρόμου. Στα δεξιά μας είναι η είσοδος της Ολυμπίου Στοάς. Ενσωματωμένη στον κατεξοχήν πυρήνα εμπορικής δραστηριότητας της πόλης, στο εσωτερικό της λειτουργούν δεκάδες καταστήματα πώλησης ρούχων και υφασμάτων. Αρκετά διατηρούν εδώ και δεκαετίες την ίδια ακριβώς βιτρίνα, δίνοντας την αίσθηση της εποχής του ’80, ενώ κάποια, χτυπημένα από την κρίση, έχουν κατεβάσει ρολά. Εδώ λειτουργούσε μέχρι πρόσφατα και η Θ΄ ΔΟΥ, με αποτέλεσμα το σημείο να είναι ένα από το πλέον πολυσύχναστα του κέντρου. Ζωή στην Ολύμπιο Στοά δίνει έως αργά το βράδυ το καφέ-μπαρ Τραμπάλα (Λέοντος Σοφού 20, T/2310-533.806). Με ρετρό αφίσες και ταπετσαρίες στους τοίχους, το κατάστημα είναι ένα από τα πιο ατμοσφαιρικά της πόλης. Θα συναντήσετε βιαστικούς περαστικούς του κέντρου, αλλά και εναλλακτικούς σπουδαστές της ιδιωτικής σχολής θεάτρου και βέβαια του Κρατικού Ωδείου, που λειτουργεί στο ίδιο τετράγωνο.

ΣΤΟA ΡΟΓΚOΤΗ

Είναι η ώρα να κατηφορίσουμε προς τη θάλασσα, ακολουθώντας την οδό Βενιζέλου. Πριν φτάσουμε στην πλατεία Ελευθερίας και στο παραλιακό μέτωπο, στον αριθμό 3 της Βενιζέλου θα χωθούμε στην περίφημη Στοά Ρογκότη. Eχει δύο εισόδους, μία από την ομώνυμη πεζοδρομημένη οδό και μία από την οδό Βενιζέλου. Κλασικό δείγμα αρχιτεκτονικής των πρώτων δεκαετιών του προηγούμενου αιώνα, στο εσωτερικό της στοάς δεσπόζει το κυκλικό αίθριο. Υψώνεται μέχρι τον τελευταίο όροφο και με αυτό έχουν οπτική επαφή τα μπαλκόνια των εσωτερικών διαδρόμων με τις σιδερένιες κουπαστές. Οι περισσότεροι χώροι του κτιρίου στεγάζουν δικηγορικά γραφεία. Στον αντίποδα, το πέρασμα της στοάς αποκτά ιδιαίτερο χαρακτήρα από τα δύο καταστήματα που λειτουργούν εκεί, το καφέ-μπαρ Haven (Βενιζέλου 3, Τ/2310-261.271, www.havenbar.gr) και το καφέ-εστιατόριο Ερμής (Ρογκότη 4, Τ/2310-224.962). Εκτός από δικηγόρους, εδώ θα συναντήσετε παρέες νέων, μάνατζερ γραφείων του κέντρου και παρέες που αγαπούν την καλή μουσική και το καλό φαγητό αντίστοιχα.

ΒΟΣΠOΡΙΟ ΜEΓΑΡΟ

Κατευθυνόμαστε πια προς την Αριστοτέλους. Στον αριθμό 8 θα αντικρίσουμε το Βοσπόριο Μέγαρο, ιστορικό κτίριο χτισμένο το 1923, το οποίο δεν έχει μεν τη χαρακτηριστική δομή της στοάς, αλλά έναν κρυφό εσωτερικό κήπο και μεγάλη ιστορία. Στον Μεσοπόλεμο κατοικήθηκε από αστούς της Θεσσαλονίκης, ενώ στη διάρκεια της γερμανικής κατοχής το κτίριο επιτάχθηκε για να στεγάσει διοικητικές υπηρεσίες των ναζί. Μέχρι τη δεκαετία του ’80, τα ευρύχωρα διαμερίσματά του χρησιμοποιήθηκαν εκ νέου ως κατοικίες, ενώ σήμερα στεγάζουν τουριστικά γραφεία και φροντιστήρια. Χαρακτηριστικό αρχιτεκτονικό στοιχείο είναι οι δύο αντικριστές καμπυλωτές είσοδοι του κτιρίου. Επίσης, ιδιαίτερο τόνο εποχής προσδίδει το χτισμένο ανάμεσα σε πρασινάδες σπιτάκι του θυρωρού στο ισόγειο, ο οποίος, όταν δεν μοιράζει την αλληλογραφία στους ενοίκους, ζωγραφίζει και κατασκευάζει μοντέρνα γλυπτά! Στο βάθος του μικρού κήπου του ισογείου λειτουργεί εδώ και 30 χρόνια το παραδοσιακό εστιατόριο Ουζερί Αριστοτέλους (Αριστοτέλους 8, Τ/2310-230.762), ενώ στον πρώτο όροφο το στυλάτο καφέ-μπαρ Palermo (Αριστοτέλους 8, Τ/2310-279.958) με θέα στον πεζόδρομο της Αριστοτέλους.



Ξεχωριστό χρώμα στη Θεσσαλονίκη δίνουν οι κλειστές αγορές της. Η πλέον εμβληματική, πυρήνας οικονομικής δραστηριότητας αλλά και κοινωνικής ζύμωσης, είναι η Αγορά Μοδιάνο. Το κτίριο ανεγέρθηκε από τον Εβραίο μηχανικό Ελί Μοδιάνο το 1922 και καλύπτει το οικοδομικό τετράγωνο που περιβάλλεται από τις οδούς Αριστοτέλους, Ερμού, Βασιλέως Ηρακλείου και Κομνηνών. Εναλλακτικά, θα τη βρείτε ακολουθώντας τις μυρωδιές από τα αλλαντικά και τα μπαχαρικά των μικρομάγαζων, αλλά και τους μεζέδες των ψητοπωλείων της. Τα μεσημέρια της Παρασκευής είναι τόσο πολλοί οι θαμώνες, ώστε πίνουν όρθιοι. Πλανόδιοι οργανοπαίχτες δίνουν συχνά ιδιαίτερη βαλκανική νότα. Αν θέλετε να γευτείτε παστουρμάδες, αλίπαστα, πολίτικη λακέρδα και παλαιωμένα τυριά, εν ολίγοις γεύσεις Θεσσαλονίκης, επισκεφτείτε το κατάστημα παραδοσιακών εδεσμάτων Τέρψις (Β. Ηρακλείου 31, Τ/2310-271.193). Σε άλλο κλίμα, αν θέλετε να απολαύσετε φρεσκοκομμένο καφέ, επιλέξτε το νέο κατάστημα CoffeeLife (Αντωνίου Τούσα 3, Τ/2310-302.636, www.coffeelife.gr), στην είσοδο της αγοράς από την πλευρά της Βασιλέως Ηρακλείου. Θα βρείτε περισσότερα από 600 είδη καφέ από ολόκληρο τον κόσμο!


Κείμενο από Καθημερινή-αρχείο Όλα Θεσσαλονίκη

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου