Ένας λαός που γλεντά, πίνει και χορεύει, άραγε ακούει τον ήχο της πριονοκορδέλας που του ετοιμάζουν

Πριν λίγες ημέρες βρέθηκα σε ένα όμορφο πεδινό χωριό στη
βόρεια Ελλάδα. Παρακολουθώντας τα τοπικά ΜΜΕ (που είναι πραγματικά αξιόλογα και για αυτό φαίνεται ότι η κυβέρνηση αποφάσισε να τα δολοφονήσει με τα όσα προετοιμάζει για τους σταθμούς) αλλά και τα γενικότερα δρώμενα παρατήρησα τη διαρκή διεξαγωγή γλεντιών.


Χοροί, φαΐ, κρασί, μπύρα και ξεφάντωμα. Σήμερα εδώ, αύριο εκεί.

Τα ίδια βέβαια παρατηρώ και στο δήμο που μένω. Γλέντια, τραγούδια και ντιριντάχτα.

Και γενικά σε όλη την Ελλάδα ισχύει το ίδιο σκηνικό.

Επίσης συνηθίζω όποτε ανεβαίνω επάνω να επισκέπτομαι μια συγκεκριμένη παραλία. Μαζευόμασταν, δε μαζευόμασταν 40-50 άτομα. Φέτος το ταβερνάκι έγινε κλαμπ και γέμισε την άμμο με καρέκλες και ξαπλώστρες. Ο κακός χαμός. Ο κόσμος δεν επέλεγε την παραλία για την ομορφιά της όσο ήταν ελεύθερη. Τώρα όμως προσέρχεται και επιλέγει όχι να καθίσει στο ελεύθερο τμήμα αλλά να πληρώνει.

Επιπλέον μόλις φάνηκε ότι ο Τσίπρας συνθηκολογεί, σχεδόν αμέσως κλείστηκαν παντού τα περισσότερα δωμάτια.

Ο λαός μας γλεντά, κάνει βουτιές, χορεύει και ξεφαντώνει. Θα μου πείτε, κακό είναι;

Όχι βέβαια. Αναρωτιέμαι όμως αν οι ήχοι της δυνατής μουσικής τον αφήνουν να ακούσει τον ήχο της πριονοκορδέλας που ετοιμάζεται να κατακόψει τον ίδιο και τον τόπο του.

Δυσβάστακτη φορολογία, ουσιαστικά δήμευση της περιουσίας του, πολιτικοί απατεώνες που όχι μόνο εκλέγονται με άλλες υποσχέσεις πράττοντας τα αντίθετα αλλά τολμούν να παρερμηνεύουν την ξεκάθαρη έκφρασή του, τζάμπα μάγκες που τον απειλούν ότι θα του κατάσχουν τα πάντα, ορδές λαθρομεταναστών από όλη την ανατολή που για ευκολία βαπτίζονται όλοι σύριοι πρόσφυγες με τα νησιά μας να τελούν υπό κατάληψη, ανεργία, δήμευση (γιατί αυτό ισχύει) επ’αόριστον του υστερήματός του στην τράπεζα, κλείσιμο επιχειρήσεων και ύποπτες φαινομενικά αθώες ιδέες που όμως υπηρετούν κατά γράμμα την παγκόσμια δικτατορία και υποδούλωση.

Η ιστορία έχει διδάξει πως οι μεγάλες καταστροφές πραγματοποιήθηκαν με τα άμεσα θύματά τους να μην έχουν αντιληφθεί αυτό που τους περιμένει. Η απάθεια του ελληνικού λαού στα όσα διαδραματίζονται, μάλλον δημιουργούν την ανησυχία ότι η πριονοκορδέλα δεν ακούγεται. Ωστόσο ο πόνος που θα προκαλέσει θα γίνει σίγουρα αισθητός…

 http://www.zoomblog.org