μικρά-μικρά ανεκδοτάκια,,,,

Μέσα στα μαύρα μεσάνυχτα ένας
τύπος χτυπάει την πόρτα και λέει:
– Ρε φίλε, μπορείς να έρθεις να με
σπρώξεις;
– Ξέρεις τί ώρα είναι; 5 και τέταρτο!
Περίμενε όμως να ντυθώ και έρχομαι, γιατί και εγώ το έχω πάθει.
Βγαίνει ο άνθρωπος σε δύο λεπτά,
κοιτάει από δω, κοιτάει από κει, δεν
βλέπει κανένα αυτοκίνητο.
Την ώρα που είναι έτοιμος να
ξαναμπεί, ακούει μία φωνή:
– Φίλε εδώ! Στις κούνιες…

Σύμφωνα με τον θερμιδομετρητή μου,σήμερα πρέπει να κάνω ποδήλατο για 3μιση χρόνια.

Σου αρέσω?
-Όχι
-Με θες?
-Όχι
(φεύγει κλαίγοντας)
-Στάσου δεν με ρώτησες αν σ αγαπάω;)
-Μ αγαπάς?
-Όχι

– Ρε συ Γιώργο, έστειλα το παιδί πριν 3 ώρες να πάρει μακαρόνια και δεν έχει γυρίσει ακόμα. Τι να κάνω ?
– Ξέρω ‘γω … Kάνε φασολάκια …

Μη φωνάζεις ρε φίλε, ντάξ, τρακάραμε, δεν μπορούμε να τα βρούμε σαν πολιτισμένοι άνθρωποι; Κοίτα τώρα, κάνει ότι πέθανε, άντε βγάλε άκρη…

Η άλλη ανεβάζει τραγούδι και γράφει «αφιερομένω».
Που αφιερομένεις  κοριτσάρα μου;

Αυτό που στο κρεβάτι αν κλείσεις λίγο τα μάτια σου από 8:00 πάει 10:30,και στη δουλειά αν κάνεις το ίδιο από 9:35 πάει 9:36,μεγάλη μ.....α.