της Άννας Η. Μιχοπούλου
Για όλους εκείνους που η ευτυχία τους κρύβεται στη δημιουργία, στη δουλειά που τους αρέσει και την έχουν, στην παρέα των φίλων τους, σε μια συναυλία, σε μια αγκαλιά, σ’ένα ξεκαρδιστικό γέλιο.
Η δικιά μου γενιά δεν είχε στίγμα Ιστορίας και την κατηγόρησαν για χρόνια με βαριές ταμπέλες.’’Η γενιά του φραπέ’’,’’η γενιά του καναπέ’’,’’η γενιά που δεν έζησε πόλεμο’’,’’η γενιά που δεν ξέρει να επαναστατεί’’,’’η γενιά χωρίς όραμα’’,