Χρόνο με τον χρόνο η Θεσσαλονίκη φθίνει

Από τον αθλητισμό στον Τύπο και από τον καλλιτεχνικό τομέα στην πολιτική σκηνή. 

Χρόνο με τον χρόνο η Θεσσαλονίκη χάνει τη λάμψη της, και ο χαρακτηρισμός της ως συμπρωτεύουσας μάλλον φαίνεται ως αστεϊσμός. Προσπαθώ να ανακαλύψω τομέα στον οποίο η Θεσσαλονίκη να εξακολουθεί να διατηρεί την παλαιά της θέση.

Ομολογώ, πως σ’ αυτές τις μάλλον απαισιόδοξες σκέψεις με οδήγησε η περιπέτεια του ποδοσφαιρικού Άρη, που από ομάδα μεταξύ των πρωταγωνιστών βρίσκεται τώρα στην Γ΄ Εθνική. Και αν προσθέσεις και την πορεία του Ηρακλή, η ποδοσφαιρική Θεσσαλονίκη έμεινε με έναν εκπρόσωπο, που κι ευτυχώς γι’ αυτόν, εμφανίστηκε ο κ. Σαββίδης. Κάποτε υπήρχαν τέσσερις ομάδες στην πρώτη εθνική, με τον Απόλλωνα Καλαμαριάς.

Δεν είναι μόνον το ποδόσφαιρο, αλλά και η καλαθόσφαιρα. Η άλλοτε Μπασκετομάνα Θεσσαλονίκη, είναι ικανοποιημένη τώρα αν θα βρεθεί εκπρόσωπός της στην τετράδα. Και στον στίβο, αλλά και στην κολύμβηση μετρούσε η πόλη επιτυχίες.

Αυτά, ως προς τον αθλητισμό. Την υποβάθμιση ακολουθεί και ο Τύπος. Χάθηκε από χρόνια ο «Ελληνικός Βορράς» και προστέθηκε ο Αγγελιοφόρος και για λίγα χρόνια η Εγνατία. Χάθηκαν και οι εβδομαδιάτικες εφημερίδες της Δευτέρας. Δεν είναι αποτέλεσμα της γενικής πτώσης των εντύπων σε πανελλήνια κλίμακα. Πολύ πριν υπήρξε το φαινόμενο, όταν οι απογευματινές εφημερίδες των Αθηνών πέτυχαν -παραδόξως- να κυκλοφορούν μαζί με τις πρωινές. Και ο Θεσσαλονικιός είχε περισσότερες επιλογές, με «πιο φρέσκα» νέα όπως νόμιζε. Είναι λυπηρό να βλέπεις την ιστορική εφημερίδα της Θεσσαλονίκης «Μακεδονία» να φυλλορροεί.

Αλλά και ο τομέας της ραδιοτηλεόρασης συντηρείται από τις τηλεπωλήσεις, με ένα-δυο τοπικούς σταθμούς να έχουν κάποιο αξιοπρεπές πρόγραμμα. Έκλεισε και η ΕΤ3, που συναγωνιζόταν μετ’ ευκολίας τους πανελλήνιους σταθμούς των Αθηνών, και πρόβαλε μακεδονικά δρώμενα.

Στον καλλιτεχνικό τομέα, τα πράγματα παρουσιάζουν την ίδια άσχημη εικόνα. Πού είναι λαμπρότητα του φεστιβάλ κινηματογράφου, του φεστιβάλ τραγουδιού, η φαντασμαγορική βραδιά των εγκαινίων της Έκθεσης; Ιδιαιτέρως στον τομέα της μουσικής, μόλις κάθε καλλιτέχνης διαπιστώσει ότι μπορεί να ανοίξει τα φτερά του, θα πρέπει να βρεθεί στην Αθήνα, για να έχει προοπτική καλής σταδιοδρομίας.

Τα ίδια και στην πολιτική σκηνή. Παλαιότερα, ο πολιτικός κόσμος αποτελούσε φυτώριο που τροφοδοτούσε την πολιτική ζωή της χώρας. Τα δε εκλογικά αποτελέσματα στην πόλη ήσαν τα αντιπροσωπευτικά της χώρας, με την αντίστοιχη κατανομή των οικονομικών τάξεων.

Πόσα μεγάλα λόγια δεν ακούστηκαν για την αναβάθμιση της πόλης. «Ατμομηχανή των Βαλκανίων» υποσχόταν ο κ. Σημίτης να την καταστήσει, αλλά λησμόνησε να την τροφοδοτήσει με καύσιμα. Ατμομηχανή χειροκίνητη δεν κατασκευάστηκε ακόμη.

Ερωτηματικό παραμένει, αν η άθλια οικονομική κατάσταση στην οποία βρίσκεται η πόλη, με τα μεγαλύτερα ποσοστά ανεργίας σε νέους, οδήγησε στην υποβάθμιση των άλλων δραστηριοτήτων, ή μήπως αυτή η υποβάθμιση οδήγησε και στην οικονομική ανέχεια.

Γεγονός είναι, πως ο επιχειρηματικός και πολιτικός κόσμος της πόλης δεν ενήργησε με κάποιο τοπικιστικό κίνητρο. Η ανεμική παρουσία και μόνο των διαφημίσεων θεσσαλονικιώτικων επιχειρήσεων στα έντυπα και ηλεκτρονικά μέσα, είναι φανερή. Γι’ αυτό και υπολειτουργούν, σε αντίθεση με τα αντίστοιχα Μέσα των βορειοελλαδικών πόλεων, που όχι μόνο αντέχουν, αλλά είναι και κερδοφόρα. Σε κάθε πρωτεύουσα νομού υπάρχουν 2-3 ραδιοτηλεοπτικοί σταθμοί με πλήρες πρόγραμμα.

Μελετώντας τον Τύπο των περασμένων δεκαετιών, βλέπεις ότι στην Θεσσαλονίκη των 300.000 κατοίκων της δεκαετίας του ’60, στο γήπεδο του ΠΑΟΚ προσέρχονταν 40.000 φίλαθλοι, ενώ και το Χαριλάου ήταν κατάμεστο. Στην Θεσσαλονίκη των 300.000 κατοίκων η «Μακεδονία» πωλούσε έως και 40.000 φύλλα ημερησίως. Σήμερα το πολεοδομικό συγκρότημα έχει τετραπλάσιο πληθυσμό, αλλά και υποπολλαπλάσια δραστηριότητα.

Κάτι δεν πάει καλά… Ή, καλύτερα, πολλά δεν πάνε καλά. Προέχουν τα «δήθεν».

Ο Μακεδών

Πηγή: voria.gr