Ο καρκίνος του παχέος εντέρου είναι μία νόσος που προκαλείται από τον ανεξέλεγκτο πολλαπλασιασμό των κυττάρων του φυσιολογικού αδενικού επιθηλίου του εντέρου και τη μετατροπή τους σε επιθετικά προς τον οργανισμό κύτταρα.
Περίπου ένα εκατομμύριο άνθρωποι κάθε χρόνο διαγιγνώσκονται με καρκίνο του παχέος εντέρου, ενώ στην Ελλάδα κατέχει την 4η θέση σε συχνότητα.
Ο κίνδυνος για την εμφάνιση καρκίνου του παχέος εντέρου αυξάνεται με την ηλικία, αλλά το 3% αυτού του τύπου καρκίνου προσβάλλει άτομα νεαρότερα των 40 ετών, ενώ μετά τα 65 έτη η πιθανότητα για προσβολή από τη νόσο είναι πολύ μεγαλύτερη σε σχέση με οποιαδήποτε άλλη ηλικιακή ομάδα.
Που οφείλεται ο καρκίνος του αριστερού κόλου;
Ποια είναι τα συμπτώματα; Πώς θα καταλάβω ότι πρέπει να απευθυνθώ σε κάποιον ειδικό;
Ο καρκίνος του παχέος εντέρου αναπτύσσεται στην τρίτη του μοίρα, το αριστερό ή κατιόν κόλον, σε ποσοστό περίπου 5%. Το αριστερό κόλον εκτείνεται από το ύψος περίπου του σπληνός μέχρι το σιγμοειδές, στο ύψος της αριστερής λαγόνιας ακρολοφίας (λίγο πιο κάτω από τον ομφαλό). Το εύρος του αυλού του αριστερού κόλου είναι στενότερα από ό,τι του δεξιού και τα φαινόμενα απόφραξης είναι συχνότερα σε αυτόν τον τύπο καρκίνου. Σε γενικές γραμμές μπορεί να παρουσιαστεί:
• Αδυναμία και αίσθημα κούρασης, η οποία οφείλεται σε αναιμία λόγω απώλειας αίματος εξαιτίας του όγκου.
• Πόνος που η ακριβής του εντόπιση είναι δύσκολη από τον ασθενή, δεν είναι σταθερός και οφείλεται στη μερική ή πλήρη απόφραξη του αυλού του εντέρου.
• Αίμα αναμεμιγμένο με βλέννη στα κόπρανα. Ειδικά ασθενείς που πάσχουν από αιμορροϊδοπάθεια πολλές φορές δε δίνουν σημασία στο συγκεκριμένο σύμπτωμα και το αποδίδουν στην πάθησή τους. Σε κάθε τέτοια περίπτωση είναι απαραίτητη η χειρουργική εκτίμηση.
• Αλλαγές στις συνήθειες του εντέρου, που μπορεί να περιλαμβάνουν εναλλαγή διάρροιας με δυσκοιλιότητα, αίσθημα ατελούς κένωσης (τεινεσμός). Αυτό το σύμπτωμα αφορά κυρίως στον καρκίνο του ορθοσιγμοειδούς.
• Σε προχωρημένο όγκο του αριστερού κόλου, ο γιατρός μπορεί να διαπιστώσει την ύπαρξη μάζας στον αριστερό λαγόνιο βόθρο (στο κάτω αριστερά τμήμα της κοιλιάς).
• Ορισμένες φορές μπορεί να προκύψει ειλεός, δηλαδή πλήρης ή μερική απόφραξη του αυλού του εντέρου. Σε αυτήν την περίπτωση ο πόνος γίνεται πολύ έντονος και απαιτείται άμεση χειρουργική αντιμετώπιση.
Πώς γίνεται η διάγνωση;
Το λεπτομερές ιστορικό και η κλινική εξέταση καθοδηγούν σε μεγάλο βαθμό τις περαιτέρω κινήσεις για την τελική διάγνωση της νόσου.
Βασικό όπλο σε αυτήν την κατεύθυνση είναι η κολονοσκόπηση που δίνει τη δυνατότητα οπτικής παρατήρησης του εσωτερικού του εντέρου και τη λήψη ιστών για εξέταση στο μικροσκόπιο.
Η κολονοσκόπηση απαιτεί την προετοιμασία του ασθενούς με ειδικά καθαρκτικά ώστε να μην παρεμποδίζεται η παρατήρηση από το περιεχόμενου του εντέρου.
Με τη χρήση αναισθητικών φαρμάκων ο ασθενής δεν έχει πλήρως τις αισθήσεις του κατά τη διάρκεια της εξετάσεις, κάτι που την καθιστά ουσιαστικά ανώδυνη.
Αφού επιτευχθεί αυτό, εισάγεται ένα εύκαμπτο ενδοσκόπιο το οποίο προωθείται μέχρι το όριο παχέος και λεπτού εντέρου.
Η κολονοσκόπηση είναι εξαιρετικά αξιόπιστη εξέταση (ευαισθησία 95%) και δίνει τη δυνατότητα αφαίρεσης των πολυπόδων πριν προλάβουν να εξελιχθούν σε καρκίνο.
Ο βαριούχος υποκλυσμός είναι μια εξέταση που έχει μικρότερη ευαισθησία από την κολονοσκόπηση και ουσιαστικά πρόκειται για ακτινογραφία της κοιλιάς αφού έχει προηγηθεί η χορήγηση διαμέσου του πρωκτού μιας φωσφωρίζουσας υπό τις ακτίνες Χ ουσίας.
Από τη στιγμή της ανεύρεσης κάποιας ύποπτης βλάβης, είναι αναγκαίος ο πλήρης απεικονιστικός έλεγχος μέσω αξονικής ή μαγνητικής τομογραφίας για τον αποκλεισμό μεταστάσεων σε άλλα όργανα.
Είναι σήμερα δυνατόν, με την αλματώδη εξέλιξη της μοριακής βιολογίας και της γενετικής, να γίνει μοριακός έλεγχος των κοπράνων και ανεύρεση σε αυτά παθολογικών, μεταλλαγμένων γονιδίων που ενέχονται στον σχηματισμό του καρκίνου.
Υπάρχει θεραπεία;
Η θεραπεία του καρκίνου που εντοπίζεται στο αριστερό κόλον έγκειται στην αφαίρεση του όγκου και των λεμφαδένων που αντιστοιχούν σε αυτή την ανατομική περιοχή.
Ακολούθως, αποκαθίσταται η συνέχεια του γαστρεντερικού σωλήνα με την ένωση των τμημάτων του εντέρου που έχουν απομείνει. Η χειρουργική αφαίρεση του όγκου μπορεί να γίνει είτε με ανοικτό χειρουργείο είτε λαπαροσκοπικά.
Η απόφαση για το είδος της τεχνικής εξαρτάται από την εντόπιση του όγκου και από το μέγεθός του, καθώς και από άλλους παράγοντες που σχετίζονται με τη γενικότερη κατάσταση του ασθενούς. Εάν αποφασιστεί η τεχνική της λαπαροσκοπικής μεθόδου, δίνεται πλέον η δυνατότητα να γίνει χρήση της ρομποτικής χειρουργικής. Πρόκειται για εξέλιξη της λαπαροσκοπικής χειρουργικής.
Με αυτή τη μέθοδο ο εξειδικευμένος χειρουργός χειρίζεται ένα ειδικό ρομπότ μέσω του οποίου γίνονται πολύ λεπτές κινήσεις και διενεργείται η επέμβαση.
tribune.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου