Τετραπλάσιο κίνδυνο καρδιαγγειακού κινδύνου αντιμετωπίζουν τα άτομα με διαβήτη. Στο στάδιο του Προδιαβήτη αν και οι τιμές της γλυκόζης στο αίμα δεν είναι πολύ υψηλές, ...
ο κίνδυνος είναι διπλάσιος.
Οι γυναίκες με διαβήτη φαίνεται δυστυχώς ότι κινδυνεύουν από καρδιαγγειακά σε όλες τις ηλικίες το ίδιο με τους άνδρες, ενώ μετά την εμμηνόπαυση ο κίνδυνος εξαπλασιάζεται. Σύμφωνα μάλιστα με την Αμερικανική Καρδιολογική Εταιρεία (AHA) δύο στους τρεις ανθρώπους με διαβήτη πεθαίνουν από καρδιακή νόσο.
Ο πρωταρχικός στόχος της θεραπείας του διαβήτη είναι η πρόληψη, ή τουλάχιστον η μείωση του κίνδυνου των επιπλοκών που είναι στενά συνδεδεμένες μαζί του. Αυτό σημαίνει κυρίως τη μείωση της αυξημένης θνησιμότητας από καρδιαγγειακά, καθώς είναι γνωστό από πολλές μελέτες ότι τα άτομα με διαβήτη έχουν υψηλό κίνδυνο γιά καρδιαγειακά επεισόδια, ενώ ο κίνδυνος αυτός ξεκινά πριν ακόμη ο διαβήτης διαγνωσθεί και είναι παρών κατά την διάρκεια της ζωής τους ακόμα και αν έχουν σχετικά καλή ρύθμιση.
«Αυτές οι τραγικές στατιστικές μας βοήθησαν να καταλάβουμε ότι στον Διαβήτη η πρόωρη γήρανση των αγγείων μας (αρτηριοσκλήρυνση), ξεκινά νωρίτερα, πολύ πριν την εμφάνιση και διάγνωση του διαβήτη, πιθανά δηλαδή από τα παιδικά μας χρόνια και σίγουρα στο στάδιο του Προδιαβήτη», επισημαίνει ο παθολόγος-διαβητολόγος κ. Αντώνης Λέπουρας, προσθέτοντας ότι «σε νεώτερες ηλικίες το 40-50% των Εμφραγμάτων είναι σε άτομα με προδιαβήτη!». Έτσι, η σημασία του κινδύνου θνησιμότητας και το πώς να το μειώσει αυτό σε ασθενείς με κίνδυνο για διαβήτη αποτελεί πρόκληση και έχει μεγάλο ενδιαφέρον .
Πολλές μελέτες στο παρελθόν (UKPDS, DCCT) έχουν αποδείξει τη σημασία της πρώιμης και καλής ρύθμισης του διαβήτη, στη πρόληψη των επιπλοκών. Σύμφωνα με τους επικεφαλείς συγγραφείς, μελέτης που παρουσιάστηκε σε συνέδριο της ΑΗΑ στη Βαλτιμόρη "Πρώιμη Διάγνωση του διαβήτη σε ασθενείς είναι σημαντική εξαιτίας του ρόλου που διαδραματίζει ο διαβήτης στην καρδιακή νόσο. «Με την αναγνώριση και τη θεραπεία του διαβήτη έγκαιρα, εκτός από τη λήψη φαρμάκων, αλλά και με αλλαγές στον τρόπο ζωής μπορούν να αποφευχθούν οι επικίνδυνες καρδιαγγειακές επιπλοκές.
Ένας σημαντικός λόγος για τη διάγνωση του διαβήτη έστω και κατά τη στιγμή της καρδιακής προσβολής είναι ότι μπορεί η διάγνωση να καθοδηγήσει τη θεραπεία και φυσικά μέσω της διατροφής, της άσκησης, αλλά και μικρής απώλειας βάρους, να προλάβει νέες καρδιαγγειακές επιπλοκές».
Όμως, η διάγνωση του Διαβήτη καθυστερεί μέχρι και 9 χρόνια απο την έναρξή του, ενώ συχνά διαγιγνώσκεται από τις επιπλοκές του. Υπολογίζεται ότι το 30% των διαβητικών και η πλειοψηφία των ατόμων με προδιαβήτη αγνοεί τη διάγνωση και τον συσχετιζόμενο καρδιαγγειακό κίνδυνο.
Τι συμβαίνει όμως πρώτα: το καρδιαγγειακό επεισόδιο (εμφράγματα-εγκεφαλικά) ή η διάγνωση του διαβήτη; Μελέτη που παρουσιάστηκε σε συνέδριο της Αμερικανικής Καρδιολογικής Εταιρείας στη Βαλτιμόρη (2014) αναφέρει ότι στο 10% των ασθενών που είχαν πρόσφατα διαγνωστεί και βρίσκονταν σε θεραπεία για καρδιακή προσβολή, μετά την έξοδο τους απο το νοσοκομείο αναγνωρίσθηκε συνύπαρξη αρρύθμιστου διαβήτη, που δεν είχε μέχρι τότε ανακαλυφθεί. Ωστόσο, λιγότερο από το ένα τρίτο των ασθενών αυτών έλαβαν υλικό εκπαίδευσης ή φάρμακα για τον διαβήτη, όταν έλαβαν εξιτήριο από το νοσοκομείο.
Επίσης, οι γιατροί στο νοσοκομείο απέτυχαν να αναγνωρίσουν διαβήτη στο 69% των ασθενών που ήταν προηγουμένως αδιάγνωστοι, σύμφωνα με τη μελέτη. Οι γιατροί ήταν περισσότερο από 17 φορές πιο πιθανό να αναγνωρίσουν διαβήτη, εφόσον ελέγχετο η γλυκοζυλιωμένη αιμοσφαιρίνη (A1C) των ασθενών κατά τη διάρκεια της καρδιακής προσβολής, και ήταν ακόμη πιο πιθανό να το πράξουν όσο υψηλότερα ήταν τα επίπεδα της A1c.
Έξι μήνες μετά την έξοδο από το νοσοκομείο, είχε ξεκινήσει τη λήψη φαρμάκων για το διαβήτη λιγότερο από το 7% των ασθενών από αυτούς που δεν είχαν αναγνωριστεί ως πάσχοντες από σακχαρώδη διαβήτη κατά τη διάρκεια της καρδιακής προσβολής στο νοσοκομείο. Για εκείνους που βρέθηκε να πάσχουν από διαβήτη κατά τη διάρκεια της παραμονής τους στο νοσοκομείο, μόνο το 71% είχε αρχίσει φαρμακευτική αγωγή του διαβήτη.
Αναγνωρίζοντας τα άτομα με διαβήτη-προδιαβήτη και θεραπεύοντας σε πρώιμο στάδιο μπορούμε να αποτρέψουμε καρδιαγγειακές επιπλοκές. Σύμφωνα με τον κ. Α. Λέπουρα, θεραπεία σημαίνει αλλαγή τρόπου ζωής και διατροφής, θεραπεία της υπερλιπιδαιμίας και της υπέρτασης αν υπάρχουν και φυσικά, διακοπή καπνίσματος.
fimotro
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου